Arquivo do blog

3. ÉPOCA ARCAICA ( S. VIII – VI a.C. )

As polis: cidades-estado independentes cuxo centro era a cidade, que estaba rodeadas por un territorio rural (aldeas, campos de cultivo, bosques, …). Chegou a haber máis de 200 polis, ainda que as máis coñecidas e importantes eran Atenas e Esparta. Nesta época o gobernó das polis estaba en mans da oligarquía ( unha minoría privilexiada: a aristocracia), pero a finais desta etapa xurdiron revoltas sociais contra este sistema de goberno. Figuras de tiranos coma Pisístrato ou de lexisladores coma Solón ou Clístenes levan a cabo reformas neste tipo de goberno e poñen as primeiras pedras do camino cara a democracia ateniense.

Atenas, unha das máis de 200 polis grega

As colonizacións: o aumento da poboación xunto cun desigual reparto das terras ( a oligarquía tiña nas súas mans a mayoría ) levou aos gregos a fundar colonias: cidade fóra do territorio grego ( no Mar Negro e no Mediterráneo, ata a Magna Grecia en Italia o una Península Ibérica) que tiñan carácter comercial. As colonias seguían en contacto coa metrópole ( polis de orixe ). As colonizacións contribuiron a un gran desenvolvemento económico e a espallar a cultura grega por todo o Mediterráneo ( a moeda, a arte, o alfabeto …. ) Ademáis, os grupos que sairon favorecidos polo auxe económico, pediron máis participación no goberno: pedían a democracia.