“Non hai pouco que non chegue nin moito que non se esgote”

¿Lembrades que esta frase nos serviu coma conclusión do traballo da auga na Escola dos Av@s cando estabamos en 1º ESO?

Preme na imaxe

Este dito de orixe popular ten moito que ver con dous conceptos da ecoloxía actual. Por unha banda, a sostibilidade do sistema: ¿ é sostible no tempo o actual sistema ?; por outra, o excesivo, compulsivo e case adictivo consumo.

Chéganos – ¿conformámonos? – con pouco ( Non hai pouco que non chegue … ), pero cando temos, consumimos sen medida ( …. nin moito que non se esgote )

 A palabra sostibilidade fai referencia ó equilibrio entre os recursos que a natureza nos ofrece e o seu consumo por parte do ser humano.

Pero o home veu en romper este equilibrio, incumprindo as dúas condicións imprescindibles para mantelo:

 1.- Non controla o consumo, esquilma os recursos

2.- Xera  residuos que non se aproveitan e que por riba contaminan.

 Como cidadáns do futuro e  como persoas comprometidos, invitámosvos a  participar neste proxecto que intenta poñer un pouco de luz sobre conceptos coma sostibilidade, consumo, residuos, cambio climático … e a súa relación coa enerxía e os uso que facemos dela.

 O final do proceso de traballo, e entre tod@s, seremos quen de argumentar  con rigor a resposta a esta pregunta:

 ¿ Cal é a influencia  do uso e consumo dos recursos enerxéticos por parte do ser human  na sostibilidade do sistema, é decir, no equilibrio entre recursos e consumo  ?

 Podes comenzar reflexionando sobre a pegada ecolóxica que deixas ti na túa vida diaria!

¿Imos alá?