• 711-756: A Conquista: o Emirato dependente.

Batalla de Guadalete (711): Á esquerda as tropas do rei visigodo Don Rodrigo e á dereita o exército de Tarik, caudillo musulmán

En plena expansión do Islam polo Norte de África durante o Califato Omeia, os musulmáns cruzan o esterito de Xibraltar no ano 711, vencen na batalla de Guadalete aos visigodos e en só uns poucos anos conquistan a maioría da Península Ibérica.

Chamáronlle Al-Ándalus a estas terras conquistadas e Córboba convertiuse na súa capital: era o emirato dependente de Damasco.

• 756 – 929: Emirato independente.

Abderramán I, un príncipe omeia, fuxiu de Damasco ao facerse co poder a familia Abasí e exterminar á súa familia.  Chegou a Al-Ándalus e tomou o poder, proclamándose emir de Córdoba. Durante case 200 anos, Al-Ándalus foi un emirato independente, pero cheo de problemas e enfrontamentos:

• internos

• cos francos ( nos esquezamos aos carolinxios:  Carlomagno, Carlos Martel e a batalla de Poitiers, a Marca Hispánica … )

• cos cristiáns que se refuxiaron nas montañas do Norte ( Cord. Cantábrica, Montes Vascos, Pireneos … )

•  929 – 1031: Califato de Córdoba.

Abderramán III fíxose forte e proclamouse Califa: non só ten o poder político, senon tamén o relixioso, independizándose de Baghdag. Serán os 100 anos máis brilantes da historia de Al-Ándalus. Destacou o xeneral Almanzor, moi temido polos cristiáns e que contan chegou a Santiago, de onde levou as campás da súa catedral a Córdoba. Esta cidade converteuise na máis importante de Europa.

• 1031 – 1085: Reinos de Taifas.

Tras a morte de Almanzor, Al-Ándalus desintegrouse en taifas, pequenos reinos débiles ( ata case 40 ) que para non ser atacados polos cristiáns debían pagarlle a estes tributos ( parias ).

• 1085 – 1212: Almorábides e Almohades.

Para defenderse dos reinos cristiáns que estaban a expandirse cara o sur, os reinos de taifas pediron axuda aos musulmáns do Norte de África. Primeiro aos almorávides e logo aos almohades. Estes foron derrotados polos cristiáns na batalla das Navas de Tolosa ( 1212 ), quedando reducido o territorio musulmán ao reino de Granada.

• 1212 – 1492 : Reino Nazarí de Granada.

Boabdil, derradeiro rei de Granada, entrega as chaves da cidade a Fernando de Aragón e Isabel de Castela, os Reis Católicos

A familia Nasr ( de aí o nome de Reino Nazarí ) gobernou sendo vasalos dos reis castelás ata que en 1492, os Reis Católicos ( Isabel de Castela e Fernando de Aragón ) acabaron por  conquistar o reino ao derrotar ao seu derradeiro rei Boabdil.