– Feudal agraria: o mundo rural supón un enorme peso: 80-90% poboación campesiña

• Europa oriental: situación de servidume, diferenciándose pouco da escravitude.

• Europa Occidental e Mediterránea: mellor situación, pero boa parte da súa producción quedaba en mans dos propietarios da terra ( nobles, igrexa, Estado).

• Propietarios das 2/3 terras: nobles e clero ( señoríos polos cales recibían rendas de carácter feudal). A propiedade era vinculada, é decir, o propietario pode sacar proveito dela pero non era libre de vendela.

• Estancamento agrícola: agricultura de subsistencia (productividade baixa, atraso tecnolóxico, autoconsumo e case nulo comercio ): crises de subsistencias.

• Traballo en “openfields” ( campos abertos ): o terrazgo se dividía en varias follas e os costumes colectivos impedían as innovacións agrícolas.

• Importancia das terras comunais.

  

– Industria:

• Artesanal e gremial.

• S XVI – XVIII: Domestic system: industria de tipo rural que compaxinaba o traballo agrícola co traballo doméstico na “industria “ textil de lá e liño.

• S XVIII: manufacturas

  

– Mercantilismo  Colbert – 1619- 83 – , ministro do rei francés do S XVII, Luis XIV ): doctrina económica en boga en Europa e as súas colonias entre os S XVI – XVIII:

• A riqueza dun país radica na acumulación de metais preciosos ( ouro e plata).

• Proteccionismo: Aumentar as exportacións,  e limitar e reducir as importacións con taxas aduaneiras ós productos estranxeiros, para así elevar os seu prezo e ser menos competitivos que os productos nacionais.

• Fomento das manufacturas ( instalacións industriais).

• Economía regulada polo Estado.

  

–  Comercio:

• Interior: escaso ( non hai excedentes, transportes precarios, pouca demanda) a base da celebración de feiras.

  

• Colonial:

  • Obtéñense materias primas baratas nas colonias ( África, América, Asia ) a cambio de productos manufacturados, obtendo grandes beneficios.

  • Auxe da burguesía comercial ( mercaderes, banqueiros e traficantes de escravos)

  • Ao mesmo tempo estimulou a actividade industrial en Europa, unha actividade baseada na produción artesanal de manufacturas en pequenos obradoiros.

  • O comercio foi así a base dun incipiente capitalismo comercial: Denomínase capitalismo comercial á acumulación de capital procedente dos beneficios orixinados polo comercio, moi especialmente o ultramarino, que as potencias europeas tiñan con América, Asia e África entre os séculos XVI e XVIII. Basicamente supoñía a existencia nesas áreas dunha agricultura que proporcinaba enormes beneficios porque a man de obra resultaba moi barata  -escrava ou semiesclava- e polo alto prezo que algúns produtos coloniales alcanzaban en Europa. Esta expansión comercial propiciou a prosperidad de varias áreas da Europa do NW e moi especialmente de Gran Bretaaña, e permitiría máis tarde investir eses capitais na industria e na banca e dar así o paso ao capitalismo industrial e financeiro.